شركت لندرور از سال ۱۹۹۵ شروع به توليد دوچرخه با برند لندرور ايپيبي (به انگليسي: Land Rover APB) نمود. اين دوچرخهها كه توسط شركت پشلي سايكلز توليد ميشوند، با الهام از خودروهاي چندمنظوره لندرور و امكانات فني اتخاذ شده در طراحي آنها، بهنام دوچرخههاي چندمنظوره مشهور ميباشند.
در سال ۲۰۰۴ شركت لندرور ۲۵ مدل جديد دوچرخههاي خود را عرضه كرد، كه همگام با طراحي خودروهايش، اين دوچرخهها نيز در قالب سه گروه اصلي ديفندر، فريلندر و ديسكاوري توليد شده بودند. شركت لندرور هماكنون نيز دوچرخههاي لندرور را توليد ميكند. وجه مشترك تمامي دوچرخههاي اين شركت، استفاده از آلومينيم بسيار سبك در ساخت آنها ميباشد.
شركت لندرور در كنار توليد خودروهاي چهارچرخ محرك، اقدام به توليد سري خودروهاي لوكس با نام تجاري رنجرور نموده است. خودروهاي رنجرور تاكنون در مدلهاي رنج روور اسپورت، رنج روور ال۴۵۰ و رنج روور ايواك توليد و عرضه شدهاند.
امروزه لندرور ديفندر به عنوان خودرو حمل نقل نظامي و حمل سرباز و خودروي فرماندهاي و حمل ادوات و... استفاده ميشود و در بسياري از ارتشهاي دنيا نظير انگلستان، پاكستان، هند، ايتاليا، استراليا و كانادا مورد استفاده قرار ميگيرد.
طراحي نخستين خودروي لندرور به سال ۱۹۴۷ بازميگردد، كه موريس فرديناند ويلكس؛ رييس هيئت مديره وقت گروه روور و طراح ارشد خودروهاي شركت روور، در زمان تعطيلات تابستان، در مزرعه شخصياش در نيوبارو، ولز، با استفاده از شاسي و اكسل خودروي ويليس امبي، كه متعلق به شركت آمريكايي جيپ بود، شروع به ساخت نخستين مدل از خودروهاي لندرور نمود. اين مدل، بعدها لندرور سري ۱ نام گرفت.
تولد برند لندرور، بهعنوان يك شركت و نشان تجاري مستقل، به زماني بازميگردد، كه جنگ جهاني دوم، با تمام تلفات و ويرانيهايش، به تازگي پايان يافته بود و كارخانهٔ شركت روور در سالي هيل، انگلستان نيز، مانند بسياري از كارخانههاي خودروسازي و صنعتي ديگر، در حال تجديد ساختار بود و ميبايست سياست جديدي را براي توليدات خود اعمال ميكرد.[۲۰]
اين كارخانه در زمان جنگ، به توليد اتومبيل با برند موريس مشغول بود و در كنار آن نيز، برخي از لوازم و ماشينآلات مورد نياز شرايط جنگ را، توليد مينمود.[۲۱][۲۲] با پايان گرفتن جنگ، مديريت كارخانه تصميم به توليد وسيلهٔ نقليهاي گرفت، كه بتوان با صادر كردن آن، قسمتي از نياز وارداتي خود، نظير مواد اوليه را، تأمين كند و همچنين خودرو توليد شده براي فعاليتهاي عمراني پس از جنگ نيز، مفيد واقع گردد.[۲۳]
در سال ۱۹۴۷ موريس ويلكس، طرح توليد انبوه يك اتومبيل چندمنظوره دو ديفرانسيل، كه توان جايگزين شدن اتومبيلهاي دو ديفرانسيل آمريكايي و بريتانيايي، نظير جيپ، فورد و ويليز را كه در آن زمان اولين و تنها خودروهاي دو ديفرانسيل بودند، را با مديران وقت گروه روور مطرح نمود.
بعد از گذشت پنج ماه، اولين نمونهٔ اين توليد جديد، كه لندرور نام داشت، آماده شد. زمان در توليد اين خودرو بسيار حائز اهميت بود، زيرا ميبايست براي بقاي كارخانه، هر چه زودتر به بازار جهاني راه پيدا ميكرد و سرانجام در ۳۰ آوريل ۱۹۴۸ براي اولين بار در نمايشگاه جهاني خودرو در آمستردام، از نخستين مدل لندرور، رونمايي شد.
اين خودرو به زودي نظرها را متوجه خود نمود، زيرا داراي ويژگيهاي خاصي بود، خودرويي چندمنظوره كه جزئيات زيادي در طراحي آن رعايت شده بود. جنس بدنه آن از آلومينيوم بود و اين مسئله باعث جلوگيري از زنگزدگي و پوسيدگي در اثر رطوبت ميشد، داراي موتوري چهار سيلندر بود، كه توسط گيربكسي چهار سرعته، نيرو را به چهار چرخ منتقل ميكرد و در كنار آن، از گيربكس كمك نيز سود ميجست، بنابراين داراي چهار دنده سبك و چهار دنده سنگين بود.
لندرور، (به انگليسي: Land Rover) شركت خودروسازي بريتانيايي است، كه به جهت ساخت خودروهاي چهارچرخ محرك، مشهور ميباشد.[۱۳]
شركت لندرور هماكنون زيرمجموعهاي از گروه جگوار لندرور بهشمار ميآيد و از سال ۲۰۰۸ متعلق به كمپاني هندي تاتا موتورز ميباشد،[۱۴] كه خود شركت تابعهاي از گروه تاتا محسوب ميشود.
ريشههاي تاسيس اين شركت به سال ۱۹۴۸ باز ميگردد، كه موريس فرديناند ويلكس؛ رييس هيئت مديره وقت گروه روور با هدف توليد خودروهاي چهارچرخ محرك، اقدام به طراحي و راهاندازي خط توليد لندرور نمود.[۱۵]
شركت روور در آن زمان خود زيرمجموعهاي از كمپاني ليلاند موتورز بهشمار ميآمد، تا اينكه در سال ۱۹۶۷ بريتيش ليلاند شركت روور را تصاحب نمود. در ۱۹۹۴ در پي خريداري روور توسط ب ام و، برند لندرور نيز به اين شركت آلماني واگذار گرديد.
در سال ۲۰۰۰ براي نخستين بار، مديريت كمپاني بامو اقدام به جداسازي برند لندرور، از شركت روور نمود. در اواخر سال ۲۰۰۰ لندرور بهعنوان يك برند و شركت مستقل، به كمپاني فورد فروخته شد.
در ۲۰۰۸ در حالي كه شركتهايي چون ماهيندرا، تاتا موتورز، مديريت سرمايه سربروس، تيپيجي كپيتال و شركت مديريت آپولو، خواهان خريداري لندرور بودند، سرانجام شركت فورد، دو شركت زيرمجموعه خود، يعني جگوار كارز و لندرور را بطور همزمان، به تاتا موتورز واگذار كرد.
از سال ۲۰۰۸ كه شركت جگوار تحت مديريت جگوار لندرور قرار گرفت، خودروهاي اين شركت بههمراه برندهاي لندرور و رنجرور، توسط مهندسان هر سه شركت، در كارخانه «وايتلي» كاونتري طراحي شده و در دو كارخانه مجهز جگوار لندرور ساخته ميشوند. يكي از اين كارخانهها «كستل برومويچ» در بيرمنگام بوده و ديگري «هيل وود بادي» در نزديكي ليورپول است.
اين شركت در ابتدا به توليد موتورسيكلتهاي سايدكار ميپرداخت، اما پس از مدتي بر توليد خودرو متمركز شده و نام شركت در سال ۱۹۳۳ به "اساس كارز" تغيير كرد. جگوار اساس ۱۰۰، نخستين خودرويي بود كه در سال ۱۹۳۵ با نام جگوار عرضه شد.
پس از جنگ جهاني دوم و در سال ۱۹۴۵، اس اس كارز نام خود را به جگوار تغيير داد، زيرا نام اين شركت مشابه با سازمان شبه نظامي نازي آلمان بود. جگوار مارك پنج، نخستين خودروي جگوار پس از پايان جنگ بود، كه در سال ۱۹۴۸ توليد شد. در همان سال سدان لوكس جگوار ايكسكا۱۲۰ را نيز روانه بازار كرد، كه سريعترين خودروي توليدي تا آن زمان محسوب ميشد. اين اتومبيل از محبوبيت بسياري برخوردار شد و به جگوار كمك كرد، تا حضور قدرتمندي در بازار خودروهاي اسپورت داشته باشد.
در دهه ۱۹۵۰، صادرات محصولات لوكس جگوار به بازار ايالات متحده آمريكا آغاز شد. جگوار مارك هفت سالون، در سال ۱۹۵۱ و به صورت اختصاصي براي بازار آمريكا معرفي شد. در سال ۱۹۵۶، اين خودرو برنده جايزه "رالي مونت كارلو" گرديد.
در اواسط دهه ۱۹۵۰ جگوار مدلهاي جگوار مارك هشت و جگوار مارك نه را به خط توليد خود اضافه كرد. همزمان و با ارتقا عملكرد جگوار ايكسكا، شركت مدل جگوار ايكسكا۱۴۰ را نيز توليد كرد. پس از آن، جگوار ايكسكي۱۵۰ معرفي شد، كه سريعتر از مدلهاي قبلي خود بود، اما جذابيت مدلهاي ۱۲۰ و ۱۴۰ را نداشت.
در دهه ۱۹۶۰، يكي از مشهورترين خودروهاي جگوار متولد شد. جگوار تيپ اي، كه در بازار ايالات متحده آمريكا به نام ايكسكا اي شناخته ميشد، در سال ۱۹۶۱ عرضه گرديد. اين خودروي اسپرت، در دو گونه كوپه و كانورتيبل، عملكرد فوقالعاده را با ظاهري بسيار جذاب، در هم آميخته بود. جذابيت جگوار اي تايپ، به حدي بود، كه حتي تحسين "انزو فراري"، مؤسس شركت فراري را نيز در پي داشت.
يك دهه بعد، اين شركت جگوار ايكسجي۶سي و جگوار ايكسجي۱۲سي كوپه را براي ملحق شدن به محصولات سدان خود معرفي كرد. مدل ايكسجي۱۲سي سريعترين سدان توليدي تا آن زمان بود. در اواسط دهه ۱۹۷۰ ميلادي، مدل محبوب تيپ اي، با مدل جگوار ايكسجياس جايگزين شد. در دهه ۱۹۸۰ جگوار روند رو به رشد خود را، ادامه داده و مدل جگوار ايكسجياس اچاي و خودروي سوپراسپورت؛ جگوار ايكسجي۲۲ را روانه بازار كرد.
البته در آن زمان، خودروهاي جگوار به واسطه برخي نقصهاي فني نيز مشهور شدند، كه مشكلات الكتريكي، بيش از ساير موارد، نارضايتي مشتريان اتومبيلهاي جگوار را به همراه داشت. از سوي ديگر، سختتر شدن رقابت، به واسطه حضور خودروهاي آلماني و كمبود منابع مالي، جگوار را بر آن داشت، تا طي همكاري با شركتي ديگر، به فعاليتهاي خود ادامه دهد. اين تصميم در نهايت به خريد جگوار توسط فورد در سال ۱۹۹۰ منجر شد.
جگوار كارز شركت توليدكننده خودروهاي لوكس ميباشد، كه دفتر مركزي آن در كاونتري انگلستان قرار دارد. اين شركت اكنون زيرمجموعه كمپاني «تاتا موتورز» بوده و در بخش تجاري «جگوار لندرور» اين گروه فعاليت ميكند.
اين شركت در سال ۱۹۲۲ توسط سر ويليام ليونز و ويليام والمزلي با نام «سوالو سايدكار كمپاني» (به انگليسي: Swallow Sidecar Company) تاسيس شد و در ابتدا به توليد اتاقك اضافه كنار موتورسيكلت ميپرداخت.[۱۱]
اين شركت پس از جنگ جهاني دوم در سال ۱۹۳۴ به «اس اس كارز» تغيير نام داد و سرانجام در سال ۱۹۴۵ با نام كنوني يعني جگوار كارز به ثبت رسيد. شعار تبليغاتي جگوار «ظرافت، وسعت، سرعت» بود[۱۲] و در دهه ۱۹۵۰ در مسابقات اتومبيلراني بسيار موفق ظاهر شد.
جگوار پس از ادغام با كمپاني «بريتيش موتور» در سال ۱۹۶۸ جزئي از كارخانه «بريتيش ليلاند» گرديد، كه پيش از آن شركتهاي روور و «استاندارد ترايمف» را نيز خريداري كرده بود. دو سال بعد جگوار و دايملر دو قطب بزرگ بريتيش ليلاند شده بودند و روور و ترايمف، در سوي ديگر قرار داشتند. تا اينكه در اوايل دهه ۱۹۸۰ بيشتر اين شركتها به «گروه آستين روور» پيوستند كه البته جگوار در بين آنها نبود.
جگوار در سال ۱۹۸۴ وارد بورس لندن شد و بلافاصله پس از عرضه سهام خود بطور عمومي، در ليست ۱۰۰ شركت برتر اين مركز قرار گرفت. اين شركت پنج سال بعد توسط كمپاني فورد خريداري شد، كه در پي آن، از فهرست شركتهاي بورس لندن خارج گرديد.[۴] جگوار تاكنون دو نشان سلطنتي از ملكه اليزابت دوم و پرنس چارلز دريافت كرده است.
پس از چندين بار تغيير مالكيت در تاريخ ۲۶ مارس ۲۰۰۸ مديران شركت فورد اعلام كردند، كه قصد فروش جگوار و روور به يك شركت هندي به نام تاتا موتورز را دارند، كه پيش بيني ميشد، اين خريد تا پايان فصل دوم سال ۲۰۰۸ انجام شود. قرارداد تاتا موتورز علاوه بر جگوار، سه زيرمجموعه ديگر آن، از جمله بخشي از دايملر كمپاني، متعلق به جگوار، روور و لانكستر را نيز شامل ميشد و نهايتاً اين قرارداد در تاريخ دوم ژوئيه ۲۰۰۸ با مبلغ ۷٫۱ ميليارد پوند، منعقد گرديد.
جگوار كارز، (به انگليسي: Jaguar Cars) شركت خودروسازي بريتانيايي و چندمليتي است، كه دفتر مركزي آن در شهر وايتلي، كاونتري، در كشور انگلستان قرار دارد. اين شركت هماكنون زيرمجموعهاي از گروه خودروسازي جگوار لندرور بهشمار ميآيد، كه خود از شركتهاي تابعه كمپاني هندي تاتا موتورز ميباشد.
جگوار در سال ۱۹۲۲ تحت نام سوالو سايدكار كمپاني، توسط ويليام ليونز تاسيس شد. اين شركت پس از جنگ جهاني دوم به جگوار تغيير نام داد. در ۱۹۳۴ اتومبيلهاي توليد شده توسط شركت جگوار، ابتدا با نام اساس و اندكي بعد تحت نام اساس جگوار، به بازار عرضه شدند.[۸] اين شركت در ۱۹۶۶ به بريتيش موتور هولدينگز فروخته شد.
دو سال بعد، در ۱۹۶۸ جگوار با ليلاند موتورز ادغام گرديد و شركت جديد بريتيش ليلاند نام گرفت. شركت خودروسازي جگوار در سال ۱۹۷۵ توسط دولت بريتانيا، ملي اعلام شد. در ابتداي دهه ۱۹۸۰ روند خصوصيسازي در اين شركت آغاز گرديد، كه سرانجام در پي جدايي از بريتيش ليلاند، با نام كنوني، يعني جگوار كارز به ثبت رسيد. در سال ۱۹۸۴ شركت جگوار موفق شد كه بعنوان يك شركت مستقل وارد بازار بورس لندن گردد، ولي در سال ۱۹۹۰ تمامي سهام آن، توسط شركت آمريكايي فورد خريداري شد و براي قريب به دو دهه تحت مديريت فورد، به فعاليت ادامه داد.
در تاريخ ۲ ژوئن ۲۰۰۸ شركت تاتا موتورز، جگوار را از فورد خريداري نمود. سپس با ادغام لندرور و جگوار، گروه جگوار لندرور را راهاندازي كرد. هماكنون جگوار كارز بهمراه لندرور و رنجرور تحت مديريت گروه جگوار لندرور فعاليت ميكند.
شركت جگوار همواره يكي از فعالترين خودروسازها در زمينه طراحي و ساخت خودروهاي لوكس سفارشي ميباشد، كه بارها براي اليزابت دوم، چارلز، شاهزاده ولز و سران سياسي ساير كشورها، اتومبيلهاي سفارشي توليد كردهاست.[۹] در سالهاي اخير نيز شركت جگوار اقدام به ساخت خودرو براي نخستوزير بريتانيا نموده است. آخرين خودروي توليد شده توسط اين شركت، مدل جگوار ايكسجي ميباشد،[۱۰] كه در ماه مه سال ۲۰۱۰ عرضه شدهاست.
جگوار لندرور، (به انگليسي: Jaguar Land Rover) شركت چندمليتي خودروسازي بريتانيايي است، كه در زمينه توسعه، طراحي، توليد و فروش انواع خودرو فعاليت ميكند.
ريشههاي مشاركت و همكاري دو شركت خودروسازي جگوار و لندرور به سال ۲۰۰۲ بازميگردد، كه با مديريت كمپاني فورد شروع به فعال نمودند.[۳] شركت فورد ابتدا در سال ۱۹۸۹ جگوار كارز را تصاحب كرد، سپس در سال ۲۰۰۰ اقدام به خريداري برند لندرور از شركت خودروسازي ب ام و نمود.[۴][۵]
شركت جگوار لندرور در سال ۲۰۰۸ در پي خريداري جگوار و لندرور توسط گروه خودروسازي هندي تاتا موتورز، راهاندازي شد،[۶] سپس برند رنجرور را نيز با آنها ادغام نمود.
اين شركت تا ماه مارس ۲۰۱۲ شمار ۳۰۵٫۸۵۹ دستگاه خودرو بهفروش رسانده بود، كه سهم لندرور؛ ۲۵۱٫۶۳۲ دستگاه و جگوار نيز ۵۴٫۲۲۷ دستگاه را، به خود اختصاص داده بود. دفتر مركزي شركت جگوار لندرور در وايتلي، در حومه شهر كاونتري، ميدلندز غربي، انگلستان قرار دارد.